اطلاعات کلی در مورد ترموکوپل

ترموکوپل اختلاف دما بین نوک پروب و تماس با پایانه های نشانگر دما را اندازه گیری می کند. دمای پایانه ها در اکثر دستگاه ها به صورت الکترونیکی جبران می شود. استثناها می توانند آزمایشگاه هایی باشند که در آنها می توانید حمام آب یخ را نگهداری کنید.

ترموکوپل در ساده ترین شکل خود شامل دو سیم است که در یک انتهای اندازه گیری متصل شده اند. برای مصارف صنعتی، به اصطلاح نگه دارنده ژاکت رایج تر است. سپس سرنخ ها در یک ماده عایق فشرده که معمولاً اکسید منیزیم، MgO است، وارد می شود. در بیرون یک ژاکت فلزی وجود دارد. ساختار ترموکوپل به ژاکت اجازه می دهد تا در محدوده خاصی خم شود و هندسه خود را پس از اتمام خمش، یعنی جنس پلاستیک، حفظ می کند.

فقط از ترموکوپل های عایق سیمی به سختی استفاده می شود، اما پلاستیک ها و مواد دیگری وجود دارند که می توانند دماهای مختلف را تحمل کنند.

سیم ترموکوپل را البته می توان در لوله های فولادی قرار داد، اما این ساختار بیشتر در دماهای پایین تر استفاده می شود.

در دماهای بالاتر، ترموکوپل های گرانبها باید با سیم های پلاتین استفاده شوند. سپس از میله های سرامیکی سوراخ دار برای جداسازی سیم ها از یکدیگر استفاده می شود.

هنگامی که ساخت سنسور کامل شد، راه های مختلفی برای اتصال سنسور به دستگاه ها وجود دارد. این کار برای انواع معمولی ترموکوپل با خط تماس و در مورد ترموکوپل های فلزی گرانبها از خط به اصطلاح جبران استفاده می شود. اولی در اصل از مواد سیمی مشابه ترموکوپل تشکیل شده است، در حالی که دومی آنقدر گران است که مواد پایه را ترجیح می دهد که به طور معقولی خواص ترموکوپل را در دمای پایین تر تقلید کنند.

به عنوان مثال 0 - 100 درجه سانتیگراد.